SDG 14 - LEVEN IN HET WATER
BEHOUD EN MAAK DUURZAAM GEBRUIK VAN OCEANEN, ZEEËN EN MARIENE HULPBRONNEN.
Wat zijn de SDGs? Lees hier meer!
Elk jaar verdwijnt meer dan 3 miljoen ton Indonesisch plastic in de oceaan. Een deel van dit afval blijft drijven, een ander deel zakt naar de bodem. Het drijvende afval wordt meegesleept door de zeestromingen en verzamelt tot een soepje, de ‘plastic soup’. Dit soepje heeft wel een oppervlakte van vier keer Frankrijk! Zoek een oplossing voor dit probleem in Indonesië en maak een poster van jouw oplossing.
Indonesië is de tweede plasticvervuiler van de zee ter wereld, na China dat meer dan 8 miljoen ton in zee dumpt. Het meeste van al dat plastic wordt in het regenseizoen meegesleept door de gezwollen rivieren. De Indonesische minister van Maritieme Zaken, beloofde in 2017 een miljard dollar per jaar te gaan uitgeven om de hoeveelheid plastic in de zee terug te dringen. Eind 2025 zou de plasticvervuiling met 70 procent zijn teruggebracht, beloofde hij, maar na twee jaar is nog steeds niet duidelijk hoe die miljard dollar besteed zal gaan worden.
BEHOUD EN MAAK DUURZAAM GEBRUIK VAN OCEANEN, ZEEËN EN MARIENE HULPBRONNEN.
Wat zijn de SDGs? Lees hier meer!
Laat ons beginnen met wat men tegen 2020 wil bereiken. Men wil graag de zee- en kustgebieden beheren om ze zo te kunnen beschermen en negatieve gevolgen vermijden. Het doel is om terug gezonde en vruchtbare oceanen te hebben. Ook overbevissing wil men zien verminderen. Hierdoor kunnen visvoorraden zich herstellen. Om dit te kunnen, zal de overheid geen geld meer geven om illegaal vis te vangen of om overbevissing aan te moedigen. Tot slot wil men minstens 10% van de natuurlijke kustgebieden behouden.
Iets verder in de toekomst, tegen 2025, wil men de vervuiling van de zee voorkomen en sterk verminderen. Een laatste doel hebben ze gesteld voor 2030. Op dat moment moet het goedkoper zijn voor kleine eilandjes en voor de minst ontwikkelde landen om duurzaam gebruik te maken van zaken in de zee en de zee zelf. Ze gaan deze landen helpen door meer te weten te komen over de oceaan, zodat men de gezondheid van de oceaan kan verbeteren. De kleinere vissers krijgen toegang tot de markten van de grotere visserijen. Om dit te kunnen doen, gaan ze zorgen dat alle landen ermee akkoord gaan om de oceanen en hulpbronnen duurzaam te gebruiken.