Vanuit het vliegtuigraampje konden we al zien hoe groen Krakau wel is. De randstad is luchtig bebouwd, huizen hebben een tuin. Het centrum is gespaard gebleven van hoge, glazen wolkenkrabbers. De eerste indruk vanuit de lucht zat dus al goed. Later op de eerste dag werden we wel wat teleurgesteld: de jeugdherberg bleek een vieze, oude blok te zijn (een oost-blok haha) met een onvriendelijke receptioniste, en onze volle groepskamer voor negen personen was piepklein: er was net genoeg plek voor drie driepersoonsbedden en negen kluisjes. In de supermarkt maakten we opnieuw kennis met de afstandelijkheid van de Polen: de verkoopster negeerde ons compleet toen we haar vroegen of een bepaald pizzabroodje vegetarisch was. ('Is this vegetarian' is toch niet moeilijk te verstaan?!) Het pittoreske stadcentrum, volledig omrand door een groene strook park, maakte wel heel wat goed. We hadden het geluk dat het net midzomer was en maakten een traditionele optocht mee. Vanuit Krakau bezochten we de zoutmijn van Wieliczka met mooie ondergrondse ruimten en meertjes. Er was zelfs een ondergrondse kerk, volledig uit zout vervaardigd. Indrukwekkend. De plantentuin van Krakau is enorm groot. We hebben er zeker drie uur rondgelopen. Ook bezochten we het kasteel. Aan de ingang was een balie waar je dure tickets kon kopen voor allerhande rondleidingen en tentoonstellingen in de kasteelruimtes. Achteraf gezien hadden we dat beter overgeslagen, want de inkom tot de binnenkoeren en stadsomwalling is gratis en de betalende extra's waren voor ons geen meerwaarde. In het kasteel ontmoetten we vier trekkers die in hetzelfde hostel overnachtten. Toen het begon te regenen, hebben we samen met hen geschuild en veel plezier gemaakt onder het afdak. Krakau krioelt trouwens van de reisbureautjes die daguitstappen organiseren richting Auschwitz.

Ondanks onze slechte ervaring met onvriendelijke locals hebben we een fijne tijd gehad. Krakau is een mooie, ontspannen stad. 

In het Tatra-gebergte genoten we van de natuur. Kleine busjes brachten ons naar de mooiste wandelroutes en een tocht traditioneel raften. Natalia, de receptioniste van ons hostel, was absoluut de liefste poolse die we ontmoet hebben, en één van de weinigen die goed Engels sprak,  Ze beantwoordde al onze vragen met een lach. Zakopane is de grootste stad in het Poolse gedeelte van het Tatra-gebergte en in de wintermaanden hét skigebied bij uitstek, maar in de stad is er niet veel te zien behalve hotels en één straat vol restaurantjes en souvenirwinkeltjes. We hebben ook hier lekker gegeten, en niet alleen lekkere dumplings: ergens achterin vonden we een italiaans restaurant. Hmm, hun pizza salmone zou ik elke dag wel kunnen eten...

Naya en Sarah vergezelden ons na hun laatste examens. Jeej! In Warschau huurden we een appartementje. Daar hebben we wel wat last mee gehad. Het badwater liep niet door, de zogenaamde tweepersoonsbedden waren nauwelijks groter dan een enkel bed, de boiler werkte niet en er stonden maar vier stoelen. Tip voor de toekomst: neem nooit de allergoedkoopste aanbieding! Maar oh wat was het oude centrum mooi! Pastelkleurige gevels met allerhande patronen op geschilderd en supergezellige pleintjes. Bijna niet te geloven dat al deze pracht tijdens WOII volledig platgebombardeerd was en achteraf volledig heropgebouwd. Ook het dak van de universiteitsbibliotheek, waarop een tuin aangelegd is, en het Lazienki park met zijn mooie vijvers en paleizen waren heel gezellig. Qua moderne kunst is er ook heel wat te zien.